بخشی از متن دانلود فایل word ارزیابی میزان توسعهیافتگی شهرستانهای استان سیستان و بلوچستان به لحاظ برخورداری از خدمات رفاه اجتماعی :
تعداد صفحات : 18
استان سیستان و بلوچستان با توجه به مرزی بودن و دوری از مرکز, در اکثر شاخصهای توسعه از محرومترین استانهای کشور است. در این استان با توجه به وسعت زیاد و پراکندگی شهرستانها, منابع و امکانات موردنیاز توسعه به صورت یکسان و متوازن توزیع نشده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی سطح توسعهیافتگی شهرستانهای استان سیستان و بلوچستان به لحاظ داشتن خدمات رفاه اجتماعی انجام گرفته است. اطلاعات موردنیاز تحقیق از سالنامه آماری سال 1393 استان اخذ شده و به منظور تعیین سطوح توسعهیافتگی شهرستانهای استان از خدمات رفاه اجتماعی, از آمارهای سازمانهای بهزیستی, کمیته امداد امام (ره) و تامین اجتماعی استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق, مشتمل بر 19 شهرستان با توجه به تقسیمات سیاسی اداری در سال 1395 می باشد. روش تحقیق توصیفی– تحلیلی و مدلهای مورد استفاده جهت رتبهبندی شهرستانهای استان, تکنیکهای تاپسیس و موریس می‌باشند. نتایج نشان میدهد که با توجه به معیارهای در نظر گرفته شده برای سطحبندی شهرستانها, بر اساس شاخص موریس به ترتیب شهرستانهای زاهدان, زابل, نیکشهر و ایرانشهر برخوردارترین و شهرستانهای فنوج, قصرقند, مهرستان و میرجاوه کم برخوردارترین شهرستانهای استان می باشند. همچنین براساس تکنیک تاپسیس نیز مشخص شد که, شهرستانهای زاهدان, ایرانشهر, نیکشهر و زابل برخوردارترین شهرستانهای استان و شهرستانهای میرجاوه, قصرقند, فنوج و مهرستان کم برخوردارترین شهرستانهای استان از لحاظ برخورداری آنها از شاخصهای رفاه اجتماعی هستند.